خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب الکافی منتشر می‌کند.

امام صادق علیه السلام:

مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ اَلْوُضُوءَ وَ صَلَّی رَکْعَتَیْنِ فَأَتَمَّ رُکُوعَهُمَا وَ سُجُودَهُمَا ثُمَّ جَلَسَ فَأَثْنَی عَلَی اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَلَّی عَلَی رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ سَأَلَ اَللَّهَ حَاجَتَهُ فَقَدْ طَلَبَ اَلْخَیْرَ فِی مَظَانِّهِ وَ مَنْ طَلَبَ اَلْخَیْرَ فِی مَظَانِّهِ لَمْ یَخِبْ.

هرکس وضو سازد و وضوی خود را نیکو انجام دهد و دو رکعت نماز گزارد و رکوع و سجود آن را به درستی انجام دهد، سپس بنشیند و خدا را ستایش کند و بر رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله درود فرستد، و آن‌گاه حاجت خود را بطلبد، به راستی که خیر خود را از جایی که گمان می‌رود خواسته و هرکه خیر را از چنین جایی بخواهد، ناامید نمی‌شود.

الکافی، جلد ۳،  صفحه ۴۷۸